Connor Prins ruilt op laatste moment zijn College Baseball avontuur in voor profcontract bij Seattle Mariners

Wij spraken Connor over deze onverwachte wijziging in zijn plannen en wat daaraan vooraf is gegaan.

Connor, allereerst gefeliciteerd! Je zou deze zaterdag, 13 augustus vertrekken naar Amerika voor jouw College Baseball avontuur en dan opeens krijg je een aanbod van de Seattle Mariners. Kwam dit onverwachts op je pad of lag dit al langer in de kaarten?

Het kwam heel onverwachts! Een maand geleden kreeg ik een bericht dat er een scout zou komen kijken. Deze scout had filmpjes van afgelopen winter gezien van mij en wilde mij zien gooien. Ik heb hem gemeld dat ik nog tot 13 augustus in Nederland zou zijn.

Een week geleden kwam hij bij mijn training met het Nederlands team onder 23 jaar kijken en daar heeft hij veel gefilmd. We hadden voor de training wel even kennis gemaakt maar na de training heb ik hem niet meer gesproken. Ik verwachtte er daarom ook niet veel van.

Maar afgelopen maandagavond werd ik tijdens de training apart genomen door mijn coach Sidney de Jong en die liet mij een bericht van de scout zien met een aanbieding. Die had ik niet zien aankomen. Ik heb toen advies gevraagd aan wat mensen die hier veel verstand van hebben en mijn ouders ook. De dag erna heb ik samen met mijn ouders, uitgebreid met hem gesproken. Hij heeft heel geduldig al onze vragen beantwoord en daar kwamen alleen maar positieve dingen uit. We hebben een verbal agreement gesloten dat ik ga tekenen.

Kun je ons meenemen achter de schermen, naar het proces van hoe dit tot stand is gekomen?

Ik heb de afgelopen drie jaar op het CTO (Centrum voor Topsport en Onderwijs) gezeten en daar hard gewerkt om beter te worden zodat ik naar een College in Amerika kon gaan of een profcontract te mogen tekenen. In februari is er een filmpje van mij online gezet en die is door heel veel Amerikaanse College coaches gezien.

Ik kreeg best wat aanbiedingen en had uiteindelijk gekozen voor Panola College in Texas. Afgelopen maanden ben ik heel druk geweest met het regelen van mijn visum, alle benodigde papieren en mijn vlucht. Sterker nog, ik had afgelopen zondagavond mijn vlucht geboekt en maandag kreeg ik de aanbieding van de Seattle Mariners.

Je gaat dus in de Rookie League spelen voor de Mariners. Voor wie minder bekend is met de Amerikaanse honkbal competities, kun je ons uitleggen wat de Rookie League is?

Er zijn totaal 30 Major League Baseball (MLB) organisaties in Amerika, waarvan de Seattle Mariners er 1 is. Elke organisatie heeft een MLB-team en 4 tot 5 Minor League Baseball (MiLB) teams. Het hoogst haalbare is de MLB league, waar de beste spelers zitten, maar daaronder heb je dus nog 4 of 5 niveaus.

Ik begin onderaan in de Rookie League en daarboven heb je dan de Single A (met Low A en High A), de Double A (AA) en de Triple A (AAA). Hoe beter je wordt, des te hoger je mag spelen.

Stel je hebt een heel goed seizoen in de Rookie League, dan mag je misschien naar High A of Low A om daar te spelen, gaat het daar goed dan kun je door naar de AA, dan AAA en uiteindelijk naar de MLB. Je zult je dus de ladder op moeten werken met al die andere talenten. 

En zo loop je jezelf steeds opnieuw in de kijker van betere scouts?

Niet andere scouts maar je coaches en trainers zullen dat bepalen. Ze weten al je statistieken en waar je staat en weten of het tijd is om je op te roepen voor een hoger team of niet. Maar je moet ook geluk hebben. Dus ik begin nu laag, maar ga daar uiteraard keihard werken en trainen om te kijken hoe hoog ik kan komen.

Je komt uit een behoorlijk honkbal-minded gezin. Kun je je daar iets over vertellen? 

Mijn ouders waren meer tennis gericht dan honkbal. Maar toen mijn broer Scott op een sport wilde, was er een wachtlijst voor de plaatselijke tennisbaan. Onze buurman kwam toen met de suggestie om eens bij honkbal te kijken en zo begon mijn broer met honkbal bij S.C. Badhoevedorp. Ik ben daar later ook begonnen en mijn zusje Amy ook. 

Scott is op zijn 10e of 11e naar de Amsterdam Pirates gegaan en het jaar daarna is hij al doorgegaan naar de Diamonds Baseball Academy. Ik had zoiets van dat wil ik ook! 

Ik ben op mijn 9e overgestapt naar Pirates en ben daar niet meteen in het hoogst team gekomen. Scott begon destijds bij de Pirates meteen in pupillen 1 en ik in pupillen 4. Daarna ging ik naar pupillen 2 en uiteindelijk toch ook in pupillen 1. Ik was best lang klein en was catcher en daarvoor niet goed genoeg voor de Diamonds en stroomde daarom gewoon naar de aspiranten.

Dat was een aantal jaar een teleurstelling voor mij, maar ik had zoiets van, ik blijf gewoon heel hard werken. Ergens toen ik 13 of 14 jaar was, ben ik overgestapt van catcher naar pitcher. En ja, toen ben ik mijn broer achterna gegaan. Hij heeft mij heel veel geleerd en heel veel verteld. Het jaar daarna mocht ik wel naar de Diamonds, waar ik vervolgens 3 jaar heb gespeeld. In het laatste jaar werd ik toegelaten tot het CTO. Mijn broer zat daar inmiddels ook al twee jaar, dus ik ging hem nog steeds achterna. Toen Scott klaar was op het CTO, is hij twee jaar naar een Amerikaanse College gegaan. Ik zat die twee jaar nog op het CTO. Dit jaar spelen we voor het eerst in hetzelfde team, bij L&D Amsterdam en dat vind ik heel bijzonder.  

Als ik goed luister heeft die grote broer veel invloed gehad op jouw ontwikkeling als honkballer? Ik krijg het gevoel dat de tegenslagen, zoals niet meteen pupillen 1 halen en niet meteen geselecteerd worden voor de Diamonds jou juist hongerig heeft gemaakt, om harder te werken omdat je dacht “dat wil ik ook!”. Klopt dat?

Ja precies! Dat past ook wel bij mij. Geef nooit op! 

Wat maakt honkballen in Amerika voor jou zo aantrekkelijk?

Het is mijn droomdoel. Als je een doel stelt moet deze meestal reëel, specifiek en meetbaar zijn. Maar een droomdoel hoeft niet realistisch te zijn. Mijn droomdoel is om de beste honkballer te worden. Heel simpel. Misschien niet helemaal reëel maar wel mijn droom. Het beste niveau is natuurlijk in Amerika dus vandaar dat ik daarnaartoe wil.

Je tekent bij de Seattle Mariners. Seattle, dus je ontvlucht niet  persé het Nederlandse weerklimaat en de rain delays? 

Nou eigenlijk wel, want ik ga niet naar Seattle toe. Het stadium van het MLB team van de Mariners staat in Seattle, maar de Rookies hebben hun trainingscentrum en stadium vlakbij Phoenix in de staat Arizona en daar is het lekker warm.

Wat wil je andere ambitieuze jeugdspelers meegeven?

Geef nooit op, wat iemand ook zegt. Er zijn zeker momenten in mijn leven geweest waarin ik bijna had willen opgeven. Ik heb geluk gehad dat ik dat nooit heb gedaan. Met de support van mijn ouders, mijn broer en ook mijn zusje ben ik door blijven gaan. Honkbal is een sport waar het niet uitmaakt hoe groot je bent. Als je weet wat je zwakke en sterke punten zijn kun je daaraan werken en zul je zien dat je snel beter wordt. Ook als je niet meteen resultaten ziet, betekent het niet dat die niet zullen komen.

Honkbal is voor een heel groot deel een mentale sport, dus zorg ervoor dat je je mentaal ook goed voelt. Vind dingen buiten de sport om die je ook een goed gevoel geven, zodat je ook op het honkbalveld een goed gevoel hebt. Voel je je niet zo fijn, dan raad ik aan om met iemand te praten. Ik heb geluk gehad met mijn omgeving dat als ik me niet goed voelde dat ik het kwijt kon bij iemand.

Zoals je weet publiceren wij bij de redactie een  #mindsetmonday. Wij hopen onze leden daarmee te inspireren en willlen benadrukken dat honkbal zeker niet alleen om skills gaat. Zonder jouw strategieën op de heuvel prijs te geven, welke mindset geeft jou de juiste focus and drive?

Zorg dat je jezelf bent. Ik wil een duidelijk plaatje hebben over wie ik ben. Ik heb er wel een paar jaar over gedaan om dat te ontdekken en ben er nog steeds niet altijd over uit. Dat hoort ook bij groeien heb ik geleerd. Toen ik een duidelijk zelfbeeld had wist ik mijn zwakke en sterke punten en kon ik daaraan werken. Zo heb ik de afgelopen winter erg hard gewerkt aan mijn planning en die ook na te komen. Ik heb ook mijn interesse gevonden voor andere dingen in het leven buiten honkbal, zoals muziek en andere sporten. Hierdoor zit ik beter in mijn vel, zowel buiten als op het veld.

Dus als de druk te hoog wordt dan ga jij terug naar jezelf?

Ja, en ik probeer niet te veel te denken. Ik heb mijn best gedaan afgelopen winter om daar samen met mijn trainers aan te werken, maar dat is niet altijd zo makkelijk om te doen. Ik denk niet dat daar een antwoord op is. De één zal dat makkelijk af gaan, de ander heeft daar meer tijd voor nodig. Ik heb daar meer tijd voor nodig. Ik was blij verrast dat deze scout mij wist te vertellen dat dit vaker voorkwam op mijn leeftijd en dat we daaraan gaan werken.  

Als je 1 ding zou moeten kiezen van wat voor jou absoluut het verschil heeft gemaakt in jouw ontwikkeling tot nu toe, wat is dat dan?

Het controleren van mijn ademhaling is een hele belangrijke ontwikkeling die ik heb gemaakt. Je brein kan maar op 1 ding focussen en als je focust op je ademhaling kan je je niet focussen op andere gedachtes in je hoofd. Daarnaast zorgt een rustige ademhaling ervoor dat je minder druk ervaart dan als je ademhaling hoog en gehaast is. Ik heb dit vaak als tip meegekregen en geef deze tip ook door aan jonge pitchers die ik training geef.

Mogen wij je vragen naar jouw echte honkbal droom? Wat staat er op de horizon?

Die heb ik een aantal jaar geleden specifiek opgeschreven. Ik wil een Cy Young Award winnen in de MLB (de prijs voor beste pitcher in de MLB).

Wat staat er op de agenda tussen nu en je vertrek naar Arizona?

Ik heb met mijn scout een mondelinge afspraak en alles wordt nu op papier gezet. In januari volgend jaar ga ik officieel tekenen, maar de deal is al rond. Zelfs als ik in de tussentijd een blessure mocht krijgen, ben ik een Seattle Mariner. Dus dit formele gedeelte staat in januari op de agenda.

In oktober of november ga ik een week naar de Dominicaanse Republiek voor een ‘Physical en Medical examination’ en een trainingsweek met mijn andere medespelers, de coaches en trainers waar ik komend seizoen mee ga spelen.

Wanneer vertrek je en hoelang moet jouw familie je missen? 

Ik vertrek in februari naar Arizona. Het ligt er een beetje aan waar ik aan moet werken, maar rond oktober/november ben ik dan in principe weer thuis tot de volgende februari. Ik ben dus ongeveer 3 maanden per jaar thuis.

Mijn collega is nieuwsgierig, hoe ziet je woonsituatie er in Amerika uit, of is dat nog veel te vroeg om te vragen? 

Ze hebben daar appartementen. Wonen en eten is sinds kort bij alle MLB organisaties inclusief en voor de volledige duur van je contract. 

En als laatste toch de vraag, waren er nog andere partijen geïnteresseerd?

Nee, de Mariners zijn de eerste organisatie die met een aanbod zijn gekomen. In de winter zijn er wel een aantal scouts die naar mij hebben gekeken en filmpjes van mij hebben gevraagd, maar die zijn niet naar mij toegekomen met een aanbod. Dus de Mariners zijn de enige. Ik ben ze daar ook heel dankbaar voor. Ik ga de dag dat ik dit te horen kreeg ook nooit meer vergeten.

Connor, wij zijn uiteraard erg blij dat je dit seizoen nog bij ons bent. Nogmaals gefeliciteerd en ik denk dat ik namens alle Pirates fans mag zeggen, heel veel succes!

Yvonne - Redactie Amsterdam Pirates
Voor reacties, vragen of berichten voor Connor
webredactie@amsterdampirates.nl

Foto: Bob Prins