Nu de honkbal- en softbalwereld in de wachtstand staan vanwege de corona-restricties, vragen we aan spelers, speelsters en begeleiding van Amsterdam Pirates hoe hun wereld er uit ziet zonder honkbal of softbal en hoe ze zich ondanks de intelligent lockdown, toch zo goed mogelijk voorbereiden op de uitgestelde start van het seizoen.

Vandaag, de nieuwe L&D Amsterdam hoofdcoach: Michael Duursma

“Als je kampioen wordt, je bent beter geworden en je hebt het leuk gehad met elkaar, dan heb je een succesvol jaar gehad.”

Amsterdam Pirates (AP): Michael, je hebt een mooie en lange carrière als speler achter de rug. Wat mis je het meest sinds je in 2016 bent gestopt met spelen?

Michael Duursma (MD): “Nou, ik ben in het honkbal gebleven, dus het spelletje heb ik niet gemist. Wat ik het meest heb gemist, en dat kwam pas na een paar jaar als coach, is de spanning in belangrijke, must-win wedstrijden, maar ook voorafgaand aan zo’n wedstrijd. Je ziet het stadion steeds voller worden. De wedstrijd komt steeds dichterbij en je voelt de adrenaline, want je moet er straks staan. Na een paar jaar coachen, realiseerde ik me opeens dat ik die spanning wel mis.”

AP: Je coacht de Haarlemse Baseball Academy (Kennemerland Rabbits). Bij een Academy is opleiden het voornaamste doel. Meer nog dan winnen. Verwacht je dat je als Hoofdklasse coach, waarbij winnen het belangrijkste doel is, die wedstrijdspanning wél weer zult voelen?

MD: “Naast coach van de Rabbits, was ik ook hoofdcoach van het Nederlands U-15 team tijdens het EK en derde honkcoach van U-18 tijdens het WK in Zuid-Korea. Dan gaat het echt om winnen en daar heb ik wel degelijk die spanning gevoeld. Op dat soort momenten komt het gevoel terug dat ik als speler had. “Zet mij maar op korte stop, dan komt het wel goed”. Toen ik dat weer voelde, realiseerde ik me dat ik dat wel gemist had. Als coach heb je ook spanning, maar tot nu toe voelt dat voor mij anders, dan wat ik als speler voelde

AP: Als je nu terugkijkt op je spelerscarrière, wat waren voor jou dan je absolute hoogtepunten, zowel persoonlijk, als qua teamprestaties?

MD: “Op persoonlijk vlak was dat mijn tweede jaar op Cypress Junior College in California. Ik werd toen MVP van het team. Dat trok de aandacht van de recruiters van Purdue University en zij boden mij een Baseball scholarship aan. Twee jaar later werd ik uitgeroepen tot All BIG-10 shortstop [Beste korte stop van de BIG-10 divisie van het Amerikaanse College honkbal, red.] Dat zijn mooie prijzen, waar ik toen wel even bij heb stilgestaan, maar als je terugkijkt denk je: dat is toch best wel vet.

Voor de rest werd ik beste slagman van de Haarlemse Honkbalweek in 2012. Mensen die mij kennen, kennen mij voornamelijk van mijn defense, op het honk komen en honklopen. Dus dat ik beste slagman werd op een groot toernooi, vind ik stiekem voor mezelf wel heel leuk, haha.

Ja, en deelname aan de Olympische Spelen van 2008 in Beijing. Ik wist dat dat mijn enige kans was, omdat honkbal daarna niet meer Olympisch is geweest. Dus, daar ben ik ook wel erg trots op als ik terugkijk. En tot slot, de drie World Baseball Classics in 2006, 2009 en 2013. Dat zijn wel extreem mooie toernooien.

AP: En als team?

MD: Als team, ga ik terug naar mijn rookiejaar bij HCAW in 1996, toen we gelijk kampioen van Nederland zijn geworden. Ik denk dat dat me nog wel het meest bijstaat. In 1998 ook kampioen geworden met HCAW, maar ook de have finale van de Europa Cup II met Hoofddorp in en tegen Sant Boi, in Spanje. De wedstrijd ging heen en weer, het publiek ging helemaal mee. Ik had tot dan toe nog nooit zoiets meegemaakt. Uiteindelijk wonnen we deze wedstrijd en de volgende dag ook de finale tegen Kinheim. En natuurlijk met L&D Amsterdam de Europa Cup I winnen in 2016, mijn laatste jaar als speler.

Als ik kijk naar het Nederlands Team, dan denk ik aan 2005, het WK in eigen land waar we vierde werden. Het leefde gewoon in Nederland. En ja, de World Baseball Classic, natuurlijk. Met twee keer winst op de Dominican Republic in 2009 en in 2013 de walk-off win in Japan, tegen Cuba, waardoor we naar de Final Four in San Francisco gingen. Dat zijn wel wedstrijden en momenten, die staan me het meest bij.”

“In 2016, mijn laatste jaar, met L&D Amsterdam de Europa Cup winnen is een van de hoogtepunten van mijn carriere.”

AP: En dan word je eind vorig jaar aangesteld als nieuwe hoofdcoach van L&D Amsterdam. Hoe ging dat in zijn werk?

MD: “Ik werd gebeld door het bestuur van Pirates met de vraag of ik L&D Amsterdam wilde gaan coachen. Ik was eigenlijk zeer verrast, want ze waren net kampioen en ik hield er geen rekening mee dat ze een coach nodig hadden. Ik was zo verrast door het idee, dat ik er eerst een nachtje over moest slapen. Ik heb ze daarna teruggebeld en we hebben toen afgesproken om in ieder geval het gesprek aan te gaan. Ondertussen heb je het er thuis natuurlijk ook over. Na dat eerste gesprek ging het allemaal erg snel en 5 dagen na dat eerste belletje heb ik besloten om het te doen.

AP: En wat deed je besluiten om het te doen?

MD: “De reden waarom ik in eerste instantie de boot afhield, was de combinatie met de Rabbits, de combinatie met bondscoach zijn van U-15 en de thuissituatie. Met honkbal ben je al weinig thuis en dan ga je ook nog een hoofdklasseteam coachen. Dus, misschien werd dat iets te veel. Maar, na een goed gesprek en goed nadenken heb ik toch “ja” gezegd. Ten eerste vond ik het een eer, natuurlijk, dat Pirates mij belde. Laten we dat vooropstellen. Ze zijn regerend landskampioen, dus je weet dat je een goede spelersgroep hebt. Een groep die ik deels ook nog kende van toen ik zelf speelde. Talentvol, hardwerkend, mooie mix aan jongens: jong talent en ervaring en achtergronden. Een mooie vereniging met een trouwe sponsor in L&D Support. En uiteindelijk de steun vanuit het thuisfront, waardoor ik toch al die uren kan “committen” aan L&D Amsterdam. Kortom, een groot aantal redenen.”

AP: Wat heb je als opdracht, doelstellingen afgesproken met het bestuur?

MD: “Doel nummer 1 is kampioen van Nederland worden. Daarnaast, de Europa Cup winnen. Of minimaal de finale bereiken en jezelf de kans geven om het toernooi te winnen. En dat allemaal doen terwijl je ook jonge jongens in het team past.

We hebben er tot nu toe een aantal jonge jongens bij. Jair van Borkulo (catcher) en Naut Kragt (pitcher) vanuit Pirates 2 en we hebben Kit Gijsbers er nu vast bij. Dus dat is nog steeds het plan, maar met de huidige situatie weet ik niet hoe het jaar er uit gaat zien.

AP: Ja, je bent natuurlijk een nieuwe coach, met een deels nieuwe staf en deels nieuwe spelers. Hoe hou je contact met je spelers? Hoe zorg je er nu voor dat je deze groep tot een team maakt? Is dat überhaupt mogelijk?

MD: “Ja, ik heb de meeste jongens sinds de start van de lockdown wel 2-3x gesproken. Veel meer dan dat kun je op dit moment niet doen. Het gaat gewoon om de veiligheid van de spelers, hun gezinnen, families en vrienden. Dat is belangrijk. Kijk, je hebt in de afgelopen maanden toch een band met ze opgebouwd en prioriteit is, hoe het met ze gaat.

We hebben ze natuurlijk wel meegegeven: blijf in shape. Probeer een balletje te gooien. Maar, niet iedereen heeft daarin dezelfde mogelijkheden. De meeste jongens zijn wel in staat om iets te doen. Sommige jongens werken in een gym en kunnen er, nadat iedereen weg is, trainen. Maar, anderen hebben niets en moeten thuis inventief zijn en hebben wat dingen aangeschaft om te kunnen trainen. Nou, conditie kun je altijd trainen. Dus, dat zijn wel dingen die we hebben meegegeven.

Maar, een team vormen in deze periode is lastig. Iedereen is toch op zichzelf en thuis. Dus, ik denk dat je dat alleen maar kunt creëren door wedstrijden te spelen en samen te trainen en tijd met elkaar door te brengen in de dug-out en de kleedkamer. Dat zijn de ideale momenten om een team te bouwen. Dat is in deze tijden wel heel lastig, denk ik.

AP: Hoeveel tijd denk je nodig te hebben om het team game-ready te krijgen voor het moment dat de competitie toch start?

MD: “Hoe langer dit gaat duren, hoe langer het duurt om game-ready te worden. Het lijkt alsof we al maanden thuiszitten, maar het is volgens mij nog maar drie weken, of zo. Het kan natuurlijk niet, maar stel we mogen morgen weer gezamenlijk trainen, dan kun je met een week of 2-3 weer spelen. Ik geloof dat het doel vanuit de KNBSB is om binnen drie weken voorbereiding, klaar te zijn voor de start van de competitie, wanneer die ook moge beginnen. Alleen vrees ik dat het gaat allemaal wat langer duren, voor we weer kunnen beginnen. Dan wordt het met name voor de werpers lastig om in 3 weken tijd hun arm op te bouwen. Als we aan het seizoen gaan beginnen, en dat is nog maar de vraag, dan kunnen startende werpers binnen die 3 weken niet zover zijn dat ze 90-100 pitches kunnen maken. Dat hoeft ook niet, je kunt dat tijdens het seizoen opbouwen. Voor slagmensen is het anders. Je kunt tijdens trainingen veel swings maken en aan je timing werken. Het is voornamelijk je arm opbouwen.”

AP: Zou je er een voorstander van zijn om, met de KNBSB en de andere hoofdklasseteams, afspraken te maken over pitch counts die je in een aantal weken opbouwt?

MD: “Ik denk dat meeste coaching staven wel weten wat ze moeten doen. Maar, het zou kunnen, we doen dat in de jeugd ook [en tijdens WBC, red.] Op zich werkt dat prima. Het zou in ieder geval een goede manier zijn om de werpers te beschermen. Ik weet alleen niet of dat echt nodig is op hoofdklasse niveau. Ik heb de andere coaches hoog zitten en denk niet dat zij de gezondheid van hun werpers in gevaar zullen brengen.”

AP: Je gaf al aan dat een van de doelstellingen voor 2020 is, om jonge spelers in het team te passen. Wie zijn er, naast jijzelf, nog meer nieuw dit jaar

MD: Allan Hazel is onze nieuwe assistent-coach en we hebben met Juan Carlos Sulbaran, Shairon Martis, Matz Schutte, Naut Kragt en Jurrian Koks een behoorlijk nieuwe werpersstaf. We moesten natuurlijk het verlies opvangen van Kevin Heijstek (gestopt), Tom Stuifbergen, Maikel Rietel en Jhan Rifaela (naar andere verenigingen). Ik ben blij met de ervaring die we hebben weten binnen te halen. Ik verwacht dat JC een topseizoen gaat hebben. Ik zie geen enkele reden waarom hij niet succesvol zal zijn. En Jurrian wil in de herfst van zijn carrière er nog een keer helemaal voor gaan.

En dan heb ik het nog niet over Donny Breek en Tom de Blok die beiden in de Minor Leagues spelen. Verder hebben we als nieuwe positiespelers: Giovanny Perez, Olivier van der Wijst Severino, hoewel hij mogelijk in Italië gaat spelen, en Jair en Kit die ik al eerder noemde.

AP: Laatste vraag, we gaan er van uit dat er dit jaar gehonkbald gaat worden. Als je aan het eind van het seizoen terugkijkt, wanneer zeg je dan: dit was een goed seizoen?

MD: Ik zie het best wel somber in, als ik heel eerlijk ben. Maar, jij zegt: “als we spelen”.

Dat ligt aan veel factoren, maar ons eerste hoofddoel halen, is kampioen worden. Als we geen kampioen zouden worden, dan denk ik dat het een teleurstellend seizoen is. De Europa Cup ligt er nu uit, dus dat telt nu niet meer mee. Verder een goed team met een goede team chemistry, waarin iedere speler beter is geworden.

Dus, als je kampioen wordt, je bent beter geworden en je hebt het leuk gehad met elkaar, dan heb je een succesvol jaar gehad, denk ik.