Interview met Hubert Bomba, coach dames 1

Oudere honkbalfans kennen hem onder zijn bijnaam Humphrey, de stoïcijnse rechtsvelder die bij meerdere hoofdklasseteams speelde. Hij is met pensioen, maar hoefde niet lang na te denken toen de vraag kwam of hij Sandra Gouverneur wilde opvolgen als coach van Dames 1. Zijn laatste klus was het begeleiden van de coaches van UVV, waar hij ook lang coach bij de dames was. Sinds februari is hij in training met de voor hem nieuwe groep. Op 15 april begint de competitie.

Met Mervin Gario bij Heren 1 heeft Pirates nu twee hoofdcoaches met Arubaanse roots. Nu nog Arubaanse temperaturen de rest van het seizoen.

◾️Je hebt een zware taak op je schouders, want Dames 1 is vorig jaar op de laatste plaats geëindigd en het zou mooi zijn als ze komend seizoen hoger komen. Hoe gaan de trainingen?
Tot nog toe gaat alles naar wens. Het is een jonge groep. Ze zijn leergierig. Ik hoef ze echt niet meer te leren softballen, maar ik denk wel dat ik ze beter kan maken. Ik zoek kleine dingen die beter kunnen. Bij mij moet je iedere keer een stapje hoger gaan.

◾️Is het een heel jonge groep of zitten er ook veteranen bij?
De oudste is meen ik 26, de rest is jonger, 24, 21. Het is een jaar van bouwen en we gaan kijken waar we eindigen. Maar één ding zeg ik: we gaan niet spelen voor de onderste regionen. De vijfde plek en dan naar boven kijken.

◾️De tegenstand is niet gering, met drie Haarlemse clubs. Je speelt allemaal double bills. Is de selectie breed genoeg? Ik tel maar drie pitchers op de voorlopige roster, dat is anders dan bij honkbal.
We zijn nu meen ik met achttien, dat moet lukken. Drie tot vier pitchers is genoeg voor een softbalteam. Bij honkbal overdrijven ze, in Amerika zeker.

◾️Zie je veel talent in de ploeg?
Je ziet hoe ze zich ontwikkelen in de training, met slaan. Ze reageren goed op tips, dat pakken ze allemaal goed op. Maar je moet niet zomaar trainen om te trainen. Je moet het kunnen meenemen naar de wedstrijd. Het zijn heerlijke avonden, trainen in de zaal. Je hebt lekker getraind, maar wat heb je geleerd? Belangrijk is dat de automatismen er goed inzitten, dan komt er flexibiliteit in het spel.

◾️Ben je een strenge coach? Op tijd komen anders sta je ernaast?
Dat wel ja. We praten allemaal over discipline, maar discipline, dat zijn regels. Als je de regels breekt, word je gestraft. Niet door mij, maar door jezelf. Wie ben ik om mensen te straffen.

◾️Hoe is de sfeer in het team? Is het een vriendengroep?
Ze gaan heel goed met elkaar om, dat is vaak met zo’n groep meiden. Als ze plezier houden in het spel, dan blijft de sfeer goed.

◾️Dat is belangrijk om met de druk van de wedstrijd te kunnen omgaan.
Druk wordt gecreëerd door coaches en door jezelf. Ik heb dat zelf ervaren. Als je softbalt of honkbalt: zorg dat je hoofd leeg is. Dan kan je je concentreren. Daar heb ik het vaak over met de meiden. Als je naar het veld gaat, ga je doen wat je leuk vindt. Sommigen zijn bang om drie slag te krijgen. Maar drie slag is part of the game. Is niet erg, volgende keer pak je hem! Dat is mentaliteit. Vaak zie je dat als jonge spelers ouder worden ze in hun hoofd krijgen dat ze moeten presteren. Niet iedereen kan er tegen als coaches ook veel van ze vragen. Ik heb het vaak over de mentale kant van softbal, veel coaches doen daar niets aan. Voor jonge spelers is dat belangrijk. Ze moeten vertrouwen krijgen. Plezier en vertrouwen, go with the flow.

Huib