Vorige week, tijdens een vrij weekend, speelden een aantal van onze spelers mee bij een prestigieus toernooi in Stuttgart. Prachtige momenten beleefd, zoals de grandslam homerun van Samuel en de tenue uitwisseling van Ryan met een speler uit Israël, dat vergeten ze hun hele leven niet!
Zaterdag 6 mei moesten ze alweer aan de bak tegen Door Samen Sterk, en dat bleek, na een aanvankelijk voortvarend begin, een taaie tegenstander. Op de heuvel stond Milian, die na 20 gegooide pitches de 0 op het scorebord hield en vervolgens kwamen onze boys aan slag op het werpen van Nigell, die zowel Bo als Pascal als schietschijf gebruikte door de bal op hun frêle lichaampjes te gooien. Doordat red hot Darell tussendoor een triple sloeg, kwamen we deze inning door met een geruststellende 3-0 voorsprong.
De Haarlemmers wisten iets terug te doen in de 2e inning, maar op mijn stoeltje had ik niet het idee, dat Milian onder de indruk was. Hij gooide solide en stond slechts 1 run toe, een prima job van hem, geholpen door een prachtige vangbal van onze midvelder Bo.
Ondertussen bouwden we de score uit door runs van Ryan en Kali en leunde ik rustig achterover, naast mijn dochter Dyonne van Ham, die vanuit Limburg haar broertje kwam aanmoedigen. In de derde inning mag de geweldige actie van Kali niet onvermeld blijven, wat een subliem gestopte bal op kort, vanaf zijn knieën een streep naar Darell. Weer een slagbeurt achter de rug. Het kabbelt een beetje voort, Mylan vervangt in de 4e innings Milian, die 2x3 slag en 2x4 wijd gooide, 1 run tegen kreeg en in totaal 28 slag- en 25 wijdballen gooide.
Na 7(!) ballen was de 4e slagbeurt alweer voorbij, mede door prima veldwerk. Het is inmiddels 17.27 uur, Levi heeft inmiddels Pascal als catcher vervangen, we hebben een lastige 6e innings met volle honken achter de rug, maar we geven geen krimp. Het staat 8-3 maar omdat we aan slag zelf niet veel meer klaarmaken, krijgt DSS nog 1 kans. Een prachtige triple zorgt nog voor hoop in de harten van onze tegenstander maar, als bij 2 uit, de bal omhoog geslagen wordt, kan Mylan de bal gelukkig vangen en eindigt het in 8-5.
Het leek wel of de gemakzucht er een beetje insloop op het laatst en er volgden een paar errors, wat we niet van dit team gewend zijn, maar al met al een solide zege. Hilarisch moment nog van Bram, sorry ik kan er niet omheen. Brammie stond op het 2e honk, met 2 en 3 bezet, in gedachten verzonken, denkend aan zijn meissie wellicht. Na 4 wijd voor Ryan, die opschuift naar het eerste honk, begint mijn vriend ineens te rennen naar 3, waar een geschrokken Darell niet anders kon dan naar thuis te rennen waar hij door de catcher zonder moeite uitgetikt werd. Er was even wat kortsluiting maar we zijn blij, dat Bram weer terug is na een vervelende enkelblessure. Mylan gooide 4 innings, kreeg 5 hits tegen, gooide 2x3 slag en 2x4 wijd, kreeg 4 runs tegen, waarvan 3 verdiend, en gooide in totaal 37 slag- en 22 wijdballen.
Jesse bedankt voor je hulp, prachtig die samenwerking tussen de junioren 1 en 2. Darell had 3 rbi's, en Bo 1. De runs werden gescoord door Kali (2), Bo (2), Pascal (2), Ryan en Darell elk 1. Dat was het weer, een beetje saai, maar de punten zijn weer binnen mannen.
Woensdagavond de inhaalwedstrijd tegen en bij Herons om 19.30 uur, eigenlijk gekkenwerk in deze examentijd. Een hele toer om er op tijd te zijn, we gaan het beleven. Voorlopig zijn we gedeelde koploper met Gryphons en Kinheim.
Thuisgekomen lees ik op Facebook, dat good old Eric de Vries sinds lange tijd de heuvel heeft betreden bij Neptunus in een potje honkbal bij de legends, ik wilde dit jullie niet onthouden. Ziet er nog gelikt uit ouwe krijger van me.
- Wout
