Afgelopen winter zijn de verenigingen Pirates en Herons gaan samenwerken om regionaal de opleiding van talent naar de hoofdklasse, onze A-lijn, te versterken. Spelers van beide clubs komen uit in verschillende teams. U16, U20, het talentontwikkelteam dames 2 en uiteindelijk het team waar de A-lijn naar toe opleidt, Pirates dames 1. We spraken over de unieke samenwerking met André Boekel en Stephanie Haddad, trainer-coaches van het United U16 team. We vroegen ze in het bijzonder naar de prestaties van het U16 team dat uitkomt in de landelijke aspiranten competitie.

Hoe is het team United U16 onstaan?
Het idee voor het team is al onstaan toen beide clubs voor het eerst met elkaar spraken. Bij Herons hadden we een aantal spelers die graag op een hoger niveau wilde spelen. En bij de Pirates waren ze erg gecharmeerd van de goede organisatie en de trainers bij de Herons, zegt André Boekel met een brede glimlach op zijn gezicht. Voor mij, was het U16 team een uitgelezen kans om mijn ambities in het coachen waar te maken. Na wat over en weer onderhandelen, hebben we zes Herons meiden, vijf Pirates meiden en één speelster van TIW Survivors zo ver gekregen om samen een U16 team te vormen.

Er wordt wel gezegd dat je met combinatieteams de verenigingen uitholt. Zie jij dat ook zo?
Nee. Integendeel zelfs. Het is echt een kwestie van hele goede afspraken maken. De afspraak met de verenigingen en vooral met de meiden is dat het eigen team binnen de vereniging eerst komt. Het United U16 team is een extra team. Een team speciaal voor spelers die hun talent verder willen ontwikkelen. Je speelt in het United-team naast je eigen team. In die volgorde.

Hoe wordt een vereniging dan sterker van de samenwerking?
Doordat de meiden zich sneller ontwikkelen en hun teamgenoten meenemen in hun verbeterde spel. De United spelers krijgen meer training. En doordat we het als verenigingen samen doen, kunnen we ook betere trainingen organiseren. Zo krijgen onze pitchers nu training van Eva Voortman. Ze leren van spelers die in het eerste team van de Pirates uitkomen. Spelers ook die in de Verenigde Staten in de NCAA softbal spelen en daar naar school gaan. Het is voor onze meiden geweldig om in aanraking te komen met dat allerhoogste niveau en de sportmentaliteit die daar bij hoort.

Stephanie Haddad pitchte zelf ooit in de NCAA . Zij is samen met André Boekel coach van het team. We vroegen haar waarom zij meedoet aan het regionale United project.

Waarom vind je het zo leuk om mee te doen?
Ik was erg enthousiast toen ik werd gevraagd of ik wilde helpen met het coachen van dit team. Mijn dochter speelt in het team en ik merkte direct dat er is een fantastische atmosfeer was. De meiden hebben van het begin af aan zoveel plezier samen en zij ondersteunen elkaar erg goed. En wat ik het allerleukst vind is dat de dames zo totaal toegewijd zijn bij wat ze aan het leren zijn. Hun bereidheid om er hard voor te werken geeft mij ook energie. Het is dan een extra bonus om samen te coachen met André. Er is een coaching chemistry die heel goed werkt.

Hoe hebben jullie van meiden van drie verenigingen één team gemaakt?
We begonnen met twee groepen meiden van twee verschillende clubs. Ze kenden elkaar niet en ze hadden nog nooit met elkaar samen gespeeld en er was bovendien een verschil in ervaring en speelniveau. Door duidelijke regels te stellen en te handhaven kregen we het snel voor elkaar dat ze een hecht team vormden. Samen pakken uitzoeken, liedjes verzamelen voor in de dug-out. United. Keihard werken, willen leren en veel trainen zorgen er voor dat de meiden een enorm snelle leercurve bewandelen.

Hoe hebben jullie de spelers voorbereid op spelen op het hoogste niveau tijdens de Corona?
Aan het begin van het seizoen hebben we dit jaar bestempeld als een leerseizoen. Met leeftijden tussen de 11 en 16 jaar is er op softbalgebied ook nog erg veel te leren. Snelle pitchers, onbekende situaties en weinig ervaring. Langzamerhand werden de coronaregels versoepeld, waar mogelijk hebben wij toen al veel getraind. Een paar oefenwedstrijden binnen de vereniging zorgde er voor dat de meiden klaar waren voor de competitie. Maar ja, wat is er mooier dan spelen? Daar leer je het meeste van.

Kun je iets vertellen over de trainingsaanpak?
Onze focus is erop gericht om de groepen als één team te laten spelen en om elkaars krachten en zwakheden in het spel te leren kennen. De dames hebben daar heel hard aan gewerkt en we zien ze blijven groeien. We leren de dames dat softball niet alleen een fysieke sport is. Niet alleen gooien, vangen en slaan, maar het is ook vooral een mentale sport.

Waar staan jullie nu?
Door het harde werk van de meiden zijn wij op dit moment veel verder dan we van te voren hadden kunnen bedenken. Verdedigend krijgen we niet overdreven veel punten tegen. Aanvallend scoren we punten. We winnen wedstrijden. Het goede werk werpt dus zijn vruchten af. We zien grote verbeteringen sinds het begin van het seizoen en vooral, ze hebben er plezier in. We zijn zo trots op ze.

Wat vinden jullie zelf zo mooi aan het trainen en coachen?
Het allerbelangrijkste is, dat de meiden het zo goed doen met een lach op hun gezicht. Ze spelen op het voor hen hoogst haalbare niveau. Dat is wat we met zijn allen willen. Als je ziet dat dat lukt. Daar word je toch blij van? Als coach kun je ons niet gelukkiger maken. We kijken uit naar een super gaaf seizoen.