Donderdag 17 mei waren we de gastheer van Storks, een club met een mooie historie in het Nederlandse honkbal.
Gelukkig droog, maar erg kille omstandigheden begonnen we aan deze confrontatie. Weinig volk op de tribunes, maar al snel bleek dat de meeste supporters zich achter het glas van onze kantine hadden verscholen, die al hadden geconstateerd mijn genoemde kilheid echt koud was en in de weinig boeiende wedstrijd bleek al snel dat velen inmiddels de warmte en gezelligheid van Harry’s Palace hadden opgezegd. Slechts een klein plukje supporters gehuld in de ooit zo kwalitatief goede AaBe en wat mannen, die hun Jansen & Tilanus hadden aangetrokken kwamen de Hagenaars slechts tot 2 honkslagen, terwijl met 15 LOB’s moeilijk tot scoren konden. Duidelijk werd dat strijd tegen de elementen debet was, dat er een matige 4-0 zege op het scorebord stond en onze taxichauffeurs de concurrentie voelden van de florerende arresleediensten.
In de hoop dat zaterdag het zonnetje ons richting Den Haag zou begeleiden kwam bedrogen uit. Geen strandweer, dus geen parkeerproblemen voor de bezoekers aan het Schapenatjesduin.
Waarschijnlijk bleek het grijze wolkendek de Haagse honkballiefhebbers te weerhouden om richting kust te komen en leek het erop dat rechts Den Haag in linkse Amsterdamse handen was gekomen. Er was weinig weerstand om het Amsterdamse slaggeweld te stuiten en kwam er een duidelijke 2-11 te staan, waarbij een ieder halverwege de wedstrijd zich een apenhoedje schrok toen Rashid een keihard geslagen in zijn gezicht kreeg en een simpele overwinning eentje met nare gevolgen werd. We hopen hem snel gezond en wel op het veld te zien en weer op dezelfde wijze zijn hout laat spreken, waar hij mee bezig was.
Als het memorabele liedje “Op een mooie pinksterdag” als wedstrijdopener op de draaitafel van El Padre had gelegen was dat de juiste keuze geweest en konden we alle genieten van een heerlijke zonovergoten zondag. Jurrian Koks moest zijn ex-teamgenoten van het score zien af te houden en deed dat aanvankelijk verdienstelijk, maar in de loop van de wedstrijd wist de Amsterdamse aanval een degelijke 7-0 opbouwen en liet de verdediging de Haagse slagmensen praktisch kansloos. We konden wederom een sweep noteren en ons voorbereiden op de altijd lastige confrontatie met het Bussumse HCAW.
Kom dus a.s. donderdag naar het knusse Ookmeer met de hoop uitsprekende dat de ijstijd definitief voorbij is.
Uw vliegende reporter.